Toen mijn dochter D. zeventien werd, kwam ik erachter dat ze bijna niks meer at. Dit was hoe we begonnen met zoeken naar hulp en uiteindelijk kwamen we terecht bij de SOJ, wat alles voor ons veranderde.
was veel afgevallen en trok zich vaak terug op haar kamer. Als moeder voelde ik aan dat er iets niet klopte, maar het echte alarm ging af toen ik zag hoe weinig ze at. We gingen naar de huisarts, die bevestigde dat haar BMI te laag was, hoewel haar bloedwaarden nog net binnen de normale grenzen vielen. D. zelf zei dat ze wel wilde eten, maar het gewoon heel moeilijk vond.
Met die informatie gingen we naar de SOJ. Die stuurde ons door naar een diëtist die gespecialiseerd was in eetproblemen. Die afspraak was een eyeopener. We leerden over de risico’s van niet eten en kregen duidelijke adviezen over wat D. moest eten om gezond te blijven.
Maar de SOJ deed meer dan ons alleen naar een diëtist sturen. Die hielp D. ook om over haar gevoelens te praten. Ze gebruikten dingen als het invullen van een spinnenwebdiagram en tekenen om haar te helpen uiten wat er in haar omging. Na een tijdje begon D. meer te praten over hoe ze zich voelde en wat ze moeilijk vond.
Bij de SOJ kwamen we er ook achter dat D. zich niet veilig had gevoeld toen ze nog op de basisschool zat en dat dit nog steeds haar gedrag beïnvloedde. Het was moeilijk om dit te horen, maar het was wel belangrijk om te weten, zodat we beter konden begrijpen waar haar problemen met eten vandaan kwamen.
Thuis probeerden we met de tips van de SOJ een betere sfeer te maken rondom eten. We zorgden voor vaste eettijden zonder dwang en probeerden open te zijn over hoe we ons voelden. Dat maakte een groot verschil.
Na een tijdje ging het beter met D. We besloten om therapie met dieren te proberen, iets wat de SOJ had voorgesteld. Dat hielp D. om beter in contact te komen met haar gevoelens en sterker voor zichzelf op te komen.
Dankzij de SOJ voelen we ons nu sterker en beter uitgerust om de uitdagingen die nog komen aan te gaan. De SOJ heeft ons niet alleen geholpen met de zorg voor D., maar ook met hoe we als gezin kunnen samenwerken. Als ouder zelf weet ik nu ook waar ik in de toekomst op kan letten. We zijn hen heel dankbaar.
