Toen mijn nichtje Lisa me vroeg om haar JIM te zijn, was ik verrast, maar vooral enorm vereerd. Ik had nog nooit van ‘JIM’ gehoord en wist in eerste instantie niet helemaal wat ik kon verwachten. Maar zodra Lisa het uitlegde – dat een JIM iemand is uit de directe omgeving die je vertrouwt, iemand die er voor je is, naast hulpverlening – voelde het heel natuurlijk aan. Ik wist meteen dat ik haar graag zou willen helpen, maar tegelijkertijd wilde ik het goed overwegen. Dit is tenslotte een belangrijke rol en ik wilde zeker weten dat ik een JIM kon zijn.
Kort na Lisa’s vraag had ik een fijn gesprek met Carolien, de ondersteuner van het Voor Elkaar team. Ze legde me precies uit wat het inhoudt om een JIM te zijn. We spraken over de impact die het op mij en mijn relatie met Lisa zou kunnen hebben. Carolien stelde gerust dat ik als JIM niet de rol van een professional hoef te vervullen, maar vooral iemand moest zijn die Lisa kent, vertrouwt en begrijpt. Iemand die naast haar staat in moeilijke momenten. Dit gesprek gaf me veel meer vertrouwen en ik voelde me goed voorbereid om deze belangrijke rol op me te nemen.
Natuurlijk wilde ik dit ook bespreken met mijn zus, Lisa’s moeder, en mijn schoonbroer, Lisa’s vader. Het was voor mij belangrijk om te weten hoe zij erover dachten en om zeker te zijn dat mijn rol als JIM geen spanning in de familie zou veroorzaken. Gelukkig reageerden ze beiden heel positief. Ze waren blij dat Lisa iemand had bij wie ze terecht kon, vooral omdat het vaak makkelijker is voor tieners om zich te openen bij iemand buiten hun directe gezin. Hun steun gaf me nog meer zekerheid dat ik de juiste beslissing maakte.
Als JIM ben ik er voor Lisa op de momenten dat ze het nodig heeft. Wat ik vooral merk is dat Lisa vaak gewoon even wil praten, zonder dat er meteen oplossingen hoeven te komen. Gewoon er zijn, luisteren en haar het gevoel geven dat ze niet alleen is – dat is vaak al genoeg. Soms help ik haar om dingen onder woorden te brengen die ze zelf lastig vindt om te zeggen. Het voelt goed om op deze manier iets voor haar te kunnen betekenen.
Wat ik zo waardevol vind is dat ik niet de druk voel om alles op te lossen. Het is geen vervanging van professionele hulp, maar meer een aanvulling voor mijn nichtje. Lisa heeft nog steeds haar ondersteuner, maar ze heeft ook iemand in haar leven die ze altijd kan benaderen, ook buiten de officiële gesprekken om. Ik ben geen hulpverlener, ik ben gewoon haar tante die er altijd voor haar is. Dat maakt het JIM zijn bijzonder maar tegelijkertijd ook gewoon. Je kunt iemand steunen vanuit de vertrouwdheid en band die je al hebt.
