Alles begon toen onze dochter van 14 jaar niet meer naar school kon. Ze kreeg vaak paniekaanvallen. We waren erg bezorgd en zochten hulp. We gingen naar de huisarts, maar die vond geen lichamelijke oorzaak. Toen kwamen we bij de SOJ.
Onze dochter had al een tijdje last van paniekaanvallen op school. Soms begon ze te trillen, hyperventileren, en verloor ze haar kracht in de benen. Het was moeilijk om te zien. Thuis volgde ze online lessen, omdat ze zo bang was. Op school werd ze gepest om haar kleding. Iemand had zelfs gezegd dat ze beter zelfmoord kon plegen. Gelukkig had ze geen suïcidale gedachten, maar het pesten was erg vervelend en had veel pijn gedaan.
Op school voelde ze zich onveilig. Ze was bang dat iedereen haar aanstaarde en negatief over haar dacht. Daardoor trok ze zich terug, zowel op school als thuis. Ze sliep slecht, soms maar 1 tot 3 uur per nacht. Ook had ze minder eetlust.
De SOJ hielp ons inzien dat onze dochter echt vastliep. Ze adviseerden ons om met de school te praten. We moesten zorgen voor een veilige plek voor haar. Ook stelden ze voor om haar aan te melden bij de geestelijke gezondheidszorg (S-GGZ). Daar zou ze EMDR krijgen, een behandeling om het pesten te verwerken.
Met hulp van de SOJ gingen we naar de zorgaanbieder. Er was een goed gesprek. Ook spraken we met haar mentor, de zorgcoördinator, en haar behandelaar. We maakten een plan zodat ze veilig naar school kon, samen met haar behandeling. Het sociaal wijkteam hielp ons ook in het proces.
De hulp van de SOJ was heel belangrijk. Ze zorgden ervoor dat we goed samenwerkten met de zorgaanbieder, de school en het sociaal wijkteam. Door deze samenwerking werken we aan een beter herstel voor onze dochter. We hebben nu hoop dat ze haar angsten kan overwinnen en weer een normaal leven kan leiden. We zijn de SOJ dankbaar voor hun hulp en deskundigheid. Ze hielpen ons door deze moeilijke tijd.
